ഒരുപാടുനേരമായ് സന്ദർശകമുറിയിൽ
മൌനത്തിൻ പുകമറക്കുള്ളിൽ നമ്മളിരിക്കുന്നു ...
പൊൻവെയിൽ പുറത്തു ജീവിതം പോലെ ;
അലിഞ്ഞില്ലാതാവുന്നതും ....
കൂടും തേടി കിളിക്കൂട്ടം ;
പറന്നു പോകുന്നതും ...
നിമിഷങ്ങൾ നമുക്കന്യമാകുന്നതും ...
നെഞ്ചിടിപ്പിന്റെ താളം മുറുകുന്നതും ...
തൊണ്ടയിലെവിടെയോ എകാന്തരോദനം ;
പിടയുന്നതും നമ്മളറിയുന്നു ....
എന്നും പൌർണ്ണമി വിടരാൻ ...
യാഗാഗ്നി തന്നിലെ ചന്ദനമായ് മാറാൻ ...
സുന്ദരവാസന്തത്തിലെ മന്ദസമീരനാവാൻ ...
സ്വപ്നരേണുക്കൾ സ്വന്തമാക്കാൻ ...
കൊതിച്ചവർ നമ്മൾ !
എന്നിട്ടുമേതോ സമാന്തരരേഖ
പോലെയകന്നവർ നമ്മൾ !
സന്ധ്യയെന്നോ കാഞ്ചനരൂപങ്ങൾ ;
വലിച്ചെറിഞ്ഞ് ഇരുളിലഭയം തേടിയതും ...
ബന്ധങ്ങളുടെ തീവ്രതയിൽ ;
നീയെനിക്കന്യമായതും ....
നമുക്ക് മാത്രമറിയാവുന്ന നന്മതേടി ;
ഇരുധ്രുവങ്ങളിൽ നാമലഞ്ഞതും ...
പരിസമാപ്തി തന്നോലങ്ങളിൽ ;
നമ്മെയിവിടെയെത്തിച്ചതും ;
ഏതു ജന്മപുണ്യമോ ?
ദീപാ ഉല്ലാസ്
അലൈൻ
നല്ല വരികള്‍
ReplyDeleteആശംസകള്‍