സൈറൺ

ഒരു തൊടിയ്ക്കപ്പുറത്തെ റോഡിലൂടെ ആംബുലൻസിന്റെ സൈറൺ ഒരു അർദ്ധവൃത്താകൃതിയിൽ കടന്നുപോകുന്നത് അയാൾ അറിഞ്ഞു. പതിമുന്ന് ... അയാൾ മനസിൽ കുറിച്ചിട്ടു. ഇനി അടുത്ത നിലവിളിയ്ക്കായുള്ള കാത്തിരുപ്പ്. ഒരു  പക്ഷെ ഈ കാത്തിരിപ്പായിരിക്കാം അയാളുടെ ജീവൻ തന്നെ നിലനിർത്തുന്നത്. എല്ലാ സൈറണുകളും ഒറ്റ ആംബുലൻസിൽ നിന്നാണെന്ന് ഇത്രയും കാലത്തിനിടയിൽ നിന്ന് അയാൾ മനസിലാക്കിയിരുന്നു. ഒരേയൊരു ആംബുലൻസ്മാത്രമുള്ള ഈ ലോകം... ? എത്ര വിചിത്രമായിരിക്കുന്നു. അതിനു ജീവനുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ!? എല്ലാ ശവശരീരങ്ങളെയും ഉറ്റവരുടെ രോദനങ്ങളെയും ഒറ്റയ്ക്ക്ഉൾക്കൊള്ളെണ്ട അവസ്ഥ.  ആ ഏകാന്തത എത്ര ഭീകരമായിരിക്കും..!.   രാത്രി വൈകുന്നതു വരെ അയാൾ ഇങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു  കൊണ്ടിരുന്നു.  പിന്നീട്സൈറൺ മുഴങ്ങിയത് സ്വപ്നങ്ങളിലായിരുന്നു.

പിറ്റേന്ന് അയാൾ ആ വിളി കേട്ടില്ല.  മണിക്കൂറുകൾ കാതോർത്തിരുന്നു.  ഓരോ വണ്ടിയുടെ ശബ്ദത്തിലും ഒരു പിൻ വിളി പ്രതീക്ഷിച്ചു. പക്ഷെ കേട്ടില്ല. ഒരേയൊരു കാത്തിരിപ്പും നിന്നുപോയ അയാൾക്ക് ജീവിതം വ്യർത്ഥമായ്തോന്നി. മനസ്അസ്വസ്ഥമായി. അസുഖം കൂടി. ഡോക്ടർമ്മാരുടെ വരവുകൾ അയാൾക്ക്  വെറും നിഴലാട്ടങ്ങൾ മാത്രമായി...

എപ്പോഴൊതുടങ്ങിയ ഉറക്കത്തിന്റെ പാതി വഴിയിൽ അയാൾ ആ സൈറൺ മുഴക്കം വീണ്ടും കേട്ടു.  സുഖമുള്ളൊരു വൈദ്യുതാഘാതം അയാളെ വീണ്ടും ഊർജ്ജ്വസ്വലനാക്കി.  കാതുകൾ സാക്ഷി നിൽക്കെ ശബ്ദം കൂടുതൽ കൂടുതൽ ആവൃത്തി പ്രാപിച്ചു വീട്ടുമുറ്റത്തു  വന്നുനിന്നു.

വളവുകൾ കുറഞ്ഞപാതയിലൂടെ അയാളെയും കൊണ്ട്ആംബുലൻസ്  നിലവിളിച്ച് പാഞ്ഞു. പാതി വഴിയിലെങ്ങൊ അതും നിന്നു....

വിനീഷ് കമ്മിളി